Niedziela

Kościół w Czeremsze.

Niedzielny poranek. Tomek i Magda po wczorajszym wyjeździe do Białegostoku chcieliby &odpocząć&$отдохнуть$ trochę dłużej niż &zwykle&$обычно$, ale świadomość, że jest niedziela motywuje ich do wstania około godziny dziewiątej. Są religijnymi osobami, chociaż &ochrzczonymi&$крещеными$w różnych miejscach. Tomek – w prawosławnej cerkwi, a Magda w katolickim kościele. Jakoś już &przyzwyczaili się&$привыкли$ do tego, że wspólnie idą na &mszę&$богослужение$ do kościoła lub na służbę do cerkwi o godzinie 11. Dzisiaj wypadło na kościół, tak że i tak mają szczęście, bo w kościele mogą usiąść, a  msza nie jest tak długa jak cerkiewna służba. Takich małżeństw jak oni na Podlasiu jest bardzo dużo i nikogo to nie dziwi. Przy drogach można zauważyć zarówno prawosławne jak i katolickie krzyże, a w szkołach dzieci chodzą na religię prawosławną lub katolicką. Jednak nie jest też tak, że całe Podlasie zamieszkuje ludność zarówno katolicka i prawosławna. Powiat bielski i hajnowski, gdzie znajduje się Czeremcha, to tereny ze znaczną &większością&$большинством$ prawosławną, powiat siemiatycki czy białostocki mają charakter mieszany, ale już w powiecie monieckim czy sokólskim dominują katolicy. Katolicy i prawosławni żyją ze sobą &zgodnie&$мирно$– ale trzeba też powiedzieć, że przy okazji wyborów głosują zdecydowanie inaczej, a ludność prawosławna nie popiera w wyborach kandydatów mających opinie nacjonalistycznych. Zostawmy jednak wielką politykę i wróćmy do naszych bohaterów, wychodzących z kościoła po niedzielnej mszy w stronę domu.

– Magda: Zwróciłeś uwagę, czy była pani Borkowska w kościele? Jakoś jej nie widziałam.

– Tomek: Ta która zawsze siedzi trzy ławki przed nami?

– Magda: No tak.

– Tomek: Chyba jej nie widziałem, ale też nie &rozglądałem się&$оглядывался$ jakoś za bardzo.

– Magda: Ciekawe… zawsze jest na mszy, może coś się stało… Może trzeba się do niej przejść…

– Tomek: Możemy później pójść. O, albo czekaj… Pani Zubkowiczowa! Dzień dobry.

– Zubkowiczowa: Dzień dobry, dzień dobry.

– Tomek: A co z pani sąsiadką? Nie było jej dzisiaj.

– Zubkowiczowa: Z Borkowską? A nie było… Z córką do Hajnówki pojechała.

– Magda: A to dobrze, bo już &się martwiliśmy&$волновались$

– Zubkowiczowa: Wszystko dobrze z nią, zdrowa! A u was jak?

– Tomek: A u nas też. Dziękujemy.

– Zubkowiczowa: A chrzciny kiedy będą?

– Magda: Oj, trudne pytania pani zadaje.

–  Tomek: Jak się nam z pracą poprawi to będą!

– Zubkowiczowa: To daj Bóg, daj Bóg.

– Magda: My skręcamy, pani Zubkowiczowa, do widzenia.

– Zubkowiczowa: Do widzenia.

–  Magda: Musiałaś ją akurat zaczepić? Ona to jest &wścibska&$любопытная$!

– Tomek: Wścibska to jest, ale mieszka najbliżej Borkowskiej. Co się przejmujesz.

– Magda: Nie przejmuję, ale &nie przepadam za nią&$я ее не долюбливаю$  

DZWONEK TELEFONU

– Magda: &Dźwięku&$звук$nie wyłączyłeś! Byłby wstyd jakby w kościele zadzwonił!

– Tomek: Oj zapomniałem. Dobra, Karol dzwoni, odbiorę.

  No cześć, siemano… A w porządku, z kościoła właśnie wyszliśmy. Yhyh, coś tam wspominała… Oj, to teraz mnie zaskoczyłeś, dobra, będę, będę. Powiedz tylko kiedy. Jasne, do zobaczenia…

– Magda: Gdzie będziesz?

– Tomek: Karol mówił, że podobno mają dla mnie pracę w Pronarze.

– Magda: Oj super! Jako kto?

– Tomek: Jako elektryk.

– Magda: No a &uprawnienia&$аттестация$?

– Tomek: Właśnie mają mi dać pieniądze na zdobycie uprawnień zawodowych.

– Magda: Super, to kiedy jedziesz?

– Tomek: Jutro!

– Magda: Super, cieszę się bardzo. Na pewno cię przyjmą!

– Tomek: Oj, &nie zapeszaj&$не сглазь!$, jeszcze nic pewnego.