Lekcja 9. W góry. Część 2

- Ooooo, nie myślałem, że herbata i kanapka z szynką może być taka dobra!

- No widzisz!

- Ładnie tutaj, ja szczerze powiedziawszy też już się trochę zmęczyłam. To co, nie idziemy już dalej?

- Taaaak!

- Nie, nie, nie. Jeszcze mamy kawałek na Radziejową i na Przechybę. Także 20 minut odpoczynku i idziemy dalej!

- No niech ci będzie!

- Dzień dobry!

- Dzień dobry. 

- Kto był? Znacie ich? Czemu powiedzieli nam Dzień dobry?

- Nie, nie znamy ich. W górach jest taki zwyczaj, że jak spotykasz kogoś na szlaku to mówisz mu „Dzień dobry!” albo “Cześć!”. 

- Ciekawe, ale po co?

- To taki miły gest, to jest sympatyczne, kiedy jesteś zmęczony, a ktoś obcy powie ci „cześć”.   To taka tradycja.

- To jest super zwyczaj, ale też ma inny cel. Ludzie, kiedy witają się na szlaku patrzą na siebie i trochę zapamiętują jak ktoś wygląda. To jest pomocne, kiedy ktoś się zgubi i ratownicy kogoś szukają, bo wtedy możemy powiedzieć gdzie widzieliśmy ostatni raz zaginioną osobę.

- Aaaa! To mądre!